اصول اولیه استفاده از بازنویسی چیست؟

تمام اصول مربوط به بازنویسی با هدف حذف متن بازنویسی شده از متن اصلی و ایجاد یک اثر جدید است. اگر متن بازنویسی شده بسیار شبیه به متن اصلی باشد، فرآیند بازنویسی عملاً شکست خورده است. یعنی آب را به هاون زدی! بنابراین ممکن است یک سوال اساسی در ذهن شما ایجاد شود که اصول اساسی تیتر چیست؟ راه حل های حذف متن اصلی از بازنویسی چیست؟ یافتن مترادف ها، حذف کلیشه ها، شفاف نگه داشتن کلمات و عبارات و خلق اثر جدید، همه از اصول اولیه بازنویسی هستند. نوشتن یک متن خوب نه تنها نمرات بالایی را برای شما به ارمغان می آورد، بلکه شما را از دسته سرقت ادبی دور نگه می دارد.

بنابراین، بازنویسی قوانین خاص خود را بر اساس سؤالات ساده زیر دارد:

چگونه مترادف ها را در یک پارافراسی پیدا کنیم؟ برای استفاده از فرهنگ لغت شخصی خود از برنامه های مختلف کمک بگیرید. بسیار مهم است که مترادف ها را طوری قرار دهیم که بتوانند معنای متن اصلی را به خوبی منتقل کنند.

چگونه کلیشه ها را هنگام بازنویسی حذف می کنید؟ انتخاب کلمات، عبارات و کلمات اصیل و غیر کلیشه ای همگی نقش مهمی در خلق اثر بدیع دارند.

چگونه وضوح کلمات و جملات را در رونویسی بررسی کنیم؟ در ابتدای بازنویسی، اگر می خواهید ایده جدیدی را شروع کنید، از افعال و اسم هایی با معانی آشنا استفاده کنید. بعد برو سراغ انواع شعر و ضرب المثل و ضرب المثل.

چگونه بازنویسی می تواند شغل جدیدی ایجاد کند؟ ایده های نویسنده را از منبع اصلی آشتی داده و بازسازی کنید.

با ایران تایپیست همراه باشید تا از صدها اصل حرفه ای بازنویسی بهره مند شوید. برای بهترین کیفیت بازنویسی متن.

دوباره چی بنویسم؟

بازنویسی هیچ تفاوتی با نوشتن ندارد. اما راه نوشتن و بازنویسی چیست؟ شما باید نویسنده خوبی باشید، بتوانید با کلمات بازی کنید و متن جدیدی را با تکنیک عالی خلق کنید. برای ایجاد یک مقاله خلاقانه که کاملاً متعلق به خودتان باشد، باید نکات خواندن و بازنویسی را در راس برنامه خود قرار دهید. نادیده گرفتن قوانین و بازنویسی قوانین فعالیتی است که فقط به شما صدمه می زند. برای پاسخ به تمام سوالات خود به یک راهنمای بازنویسی نیاز دارید، مانند: چگونه متن اصلی را در بازنویسی تحلیل کنیم؟ راه حل حذف متن اصلی از بازنویسی چیست؟ چگونه کلمات خاص را برای بازنویسی منتقل کنیم؟ چگونه بازنویسی را شروع کنیم؟

برای بازنویسی چه باید کرد و چه توصیه هایی برای بازنویسی وجود دارد؟

بدون اینکه متن را بفهمید، متن را دوبار بخوانید.

سپس برای بار سوم شروع به خواندن متن کنید، این بار آن را به قصد درک متن بخوانید.

در حین خواندن مقاله، ایده ها و مفاهیم اصلی مقاله را یادداشت کرده و در گوشه ای از ذهن خود به خاطر بسپارید.

کلمات و عبارات خاصی را انتخاب نکنید و آنها را به مراحل بعدی موکول کنید.

وقتی متن را برای چهارمین بار می خوانید، زمان شروع بازنویسی آن است.

برای بازنویسی بهتر است متن را در پاراگراف بازنویسی کنید.

پس از بازنویسی، به منبع اصلی برگردید و به دنبال شباهت باشید.

برای آخرین بار متن را تغییر دهید.

برای رهایی از تمام دغدغه های مربوط به تجویز، بهتر است موسسه ایران تایپیست به عنوان یک شریک کارآمد در کنار خود داشته باشید. خدمات رونویسی در ایران تایپیست به صورت 24 ساعته و 7 روز هفته در دسترس است.

چگونه می توان به متن و مقاله اصلی در به روز رسانی استناد کرد؟

بازنویسی انواع مختلفی دارد. دامنه بازنویسی از یک صفحه انشا کودک تا یک کتاب 500 صفحه ای متغیر است. اما وجه مشترک در بازنویسی متون چیست؟ تنها وجه اشتراک حوزه های مختلف بازنویسی، وجود متن به عنوان متن مبدا است. همیشه یک متن اصلی و منبعی وجود دارد که نقل قول از آن ساخته شده است. اما رابطه متن اصلی و متن بازنویسی شده در حین بازنویسی چیست؟ تا چه حد می توان به متن اصلی اشاره کرد؟ این دقیقا همان جایی است که سوء تفاهم ها به وجود می آید. برخی معتقدند در هنگام بازنویسی، نویسنده حق تغییر محتوای متن اصلی را ندارد. اما ما می گوییم که متن اصلی را یک ایده تلقی کنید و متن بازنویسی شده خود را صرفاً بر اساس آن قرار ندهید. به عنوان مثال، شما یک مقاله علمی با موضوع "فیزیک کوانتومی" خواهید نوشت. اگر این مقاله در قرن بیستم نوشته شده باشد، آیا می توان به مطالب آن به طور کامل اشاره کرد؟! بنابراین بازنویسی متون قدیمی چگونه در بازنویسی کار می کند؟ در دنیایی که علم و مفاهیم علمی هر ثانیه تغییر می کنند، نمی توانید برای انجام کار خود به یک منبع قدیمی اعتماد کنید. اما می توانید موضوع مقاله را قرض بگیرید، متن را با یافته های جدید تطبیق دهید و متن اصلی را بازنویسی کنید. چه چیزی تیم بازنویسی مجموعه تایپیست ایرانی را متمایز می کند؟ مجموعه بزرگی از رونویسی نویسان ایرانی از مجرب ترین و ماهرترین تیم حرفه ای در ایران برای رونویسی انواع متون استفاده می کنند. حتی اگر پروژه بازنویسی خود را به ما بسپارید، دغدغه شما همچنان دغدغه ماست.

قرص ایبوپروفن برای چیست؟ نحوه مصرف و عوارض

هر فردی ممکن است در طول زندگی خود، دردهای مختلفی را تجربخ کند و بر اساس شدت آن به‌دنبال برطرف کردن آن است. برای مقابله با دردهای مختلف بدن، تکنیک‌های متنوعی موجود است. یکی از این تکنیک‌ها استفاده از داروی است. در این مطلب می‌خواهیم در مورد داروی ایبوپروفن آگاهی پیدا کنیم. چه زمانی می‌توانیم از ایبوپروفن استفاده کنیم؟، آیا برای تهیه این دارو به نسخه پزشک احتیاج داریم؟، قرص ایبوپروفن چه عوارضی دارد؟، چطور باید آن را مصرف کرد؟ اگر با این پرسش‌ها مواجه هستید، این مطلب را بخوانید.   

قرص ایبوپروفن چیست؟

قرص ایبوپروفن یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) است که معمولاً برای مدیریت درد، التهاب و تب مصرف می‌شود. این دارو با کاهش تولید موادی که التهاب و درد در بدن ایجاد می‌کند، عمل می‌کند. ایبوپروفن در دوزهای مختلف و در قالب‌های مختلفی موجود است، از جمله قرص، محلول و ژل برای استفاده موضعی.

قرص ایبوپروفن برای چه مشکلاتی مصرف می‌شود؟

قرص ایبوپروفن برای مدیریت و درمان موارد زیر معمولاً مصرف می‌شود:

1. درد: از جمله دردهای ماسکولار (عصبی)، آرتریت، درد پس از جراحی، دردهای دندان و درد‌های سایر بافت‌های نرم.
2. تب: ایبوپروفن می‌تواند به کاهش تب کمک کند.
3. التهاب: به خصوص در مواردی مانند آرتریت روماتوئید یا استئو آرتریت.
4. دردهای قاعدگی: ایبوپروفن ممکن است برای کاهش دردهای قاعدگی زنان بهره‌برداری شود.
5. سردردها: از جمله میگرن و سردرد تنشی.
6. دردهای دندان: به عنوان یک داروی ضد درد برای کاهش درد ناشی از مشکلات دندانی.

هر چند ایبوپروفن برای موارد فوق مفید است، اما این دارو همچنین می‌تواند اثرات جانبی داشته باشد و با داروهای دیگری تداخل داشته باشد. بنابراین، قبل از شروع به مصرف ایبوپروفن، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

قرص ایبوپروفن باعث قطع پروید می‌شود؟

قرص ایبوپروفن در برخی موارد می‌تواند به کاهش شدت و مدت زمان خونریزی پریودی کمک کند، اما به طور مستقیم به عنوان یک داروی قطع پریود استفاده نمی‌شود. افرادی که به دنبال کاهش خونریزی هستند گاهی اوقات به استفاده از ایبوپروفن متوسل می‌شوند. ایبوپروفن می‌تواند به کاهش پروستاگلاندین‌ها کمک کند، که موادی هستند که باعث تنگ شدن رگ‌ها و افزایش خونریزی می‌شوند. بنابراین، استفاده از ایبوپروفن می‌تواند در کاهش میزان خونریزی پریودی مؤثر باشد. اما قبل از استفاده از هر دارویی برای تنظیم میزان خونریزی یا هر هدف دیگر، به شدت توصیه می‌شود با پزشک مشورت کنید. همچنین باید توجه داشت که استفاده طولانی‌مدت از ایبوپروفن می‌تواند اثرات جانبی داشته باشد، از جمله مشکلات معده‌ای و کلیوی. برای قطع یا تاخیر در پریود، داروهای دیگری نیز موجود است که با مشاوره با پزشک می‌توانید از آن‌ها استفاده کنید. پیشنهاد می‌شود مطلب بهترین قرص‌ها برای درد پریود را مطالعه بفرمایید.

قرص ایبوپروفن ۴۰۰ برای چیست؟

قرص ایبوپروفن ۴۰۰ میلی‌گرم دارویی است که متعلق به گروه داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) می‌باشد. این دارو عمدتاً برای مدیریت و درمان دردهای موسکولار، دردهای مفصلی، درد پس از جراحی، سردردها و کاهش تب استفاده می‌شود. از این قرص برای کاهش التهاب و درد در وضعیت‌های مختلف استفاده می‌شود.

نحوه مصرف صحیح قرص ایبوپروفن

نحوه مصرف قرص ایبوپروفن بسته به دوز، شکل دارویی (مانند قرص یا شربت)، و همچنین نیاز‌های فردی و دلیل مصرف متغیر است. به طور کلی، راهنمای زیر را می‌توان در نظر گرفت:

1. دوز مصرف: همیشه دوز توصیه‌شده توسط پزشک یا روی بسته‌بندی دارو را رعایت کنید. برای بسیاری از بزرگ‌ترها، دوز معمول مصرف ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌گرم است، هر ۴ تا ۶ ساعت یکبار، ولی نباید بیش از ۱۲۰۰ میلی‌گرم در روز مصرف شود مگر اینکه توسط پزشک توصیه دیگری شده باشد.
2. زمان مصرف: بهتر است ایبوپروفن را همراه با غذا مصرف کنید تا احتمال تحریک معده کاهش یابد.
3. مصرف منظم: اگر پزشک شما ایبوپروفن را به صورت منظم توصیه کرده است، حتماً هر دوز را در زمان معینی مصرف کنید و هیچ دوزی را از قلم نیندازید.
4. مدت زمان: نباید ایبوپروفن را بیش از مدت توصیه‌شده یا برای مدت طولانی‌تر از چند روز (مگر اینکه پزشک شما توصیه کرده باشد) مصرف کنید.
5. موارد خاص: اگر قصد دارید ایبوپروفن را برای کودکان، سالمندان، یا در دوران بارداری و شیردهی مصرف کنید، حتماً قبل از آن با پزشک مشورت کنید.
6. اثرات جانبی و تداخلات دارویی: اگر هرگونه علامتی از حساسیت، مشکلات معده‌ای، یا سایر علائم ناخواسته را مشاهده کردید، فوراً دارو را قطع کنید و با پزشک تماس بگیرید. همچنین اگر داروهای دیگری مصرف می‌کنید، از تداخلات دارویی با ایبوپروفن اطمینان حاصل کنید.

ایبوپروفن چه عوارضی دارد؟

ایبوپروفن، مانند دیگر داروها می‌تواند به مجموعه‌ای از عوارض جانبی منجر شود. البته همه افراد این عوارض را تجربه نمی‌کنند، ولی استفاده طولانی‌مدت یا مصرف دوزهای بالا می‌تواند احتمال بروز عوارض را افزایش دهد. عوارض جانبی شایع ایبوپروفن شامل:

1. گوارشی: درد معده، نفخ، یبوست، اسهال، سوزش معده، تهوع و استفراغ.
2. سردرد.
3. خونریزی یا زخم‌های معده یا روده.
4. افزایش فشار خون.
5. خستگی یا سرگیجه.
6. واکنش‌های حساسیتی مانند خارش، خارش یا بروز زخم‌ها در پوست.

عوارض جانبی نسبتاً نادر اما جدی شامل:

1. مشکلات کلیوی یا کاهش کارکرد کلیه.
2. مشکلات قلبی مانند افزایش خطر سکته قلبی.
3. مشکلات کبدی.
4. کاهش تعداد گلبول‌های قرمز یا سفید یا پلاکت‌ها.
5. مشکلات تنفسی مانند آسم.

اگر علائم یا نشانه‌های جدی‌ای از عوارض جانبی مشاهده کردید یا اگر دچار واکنش حساسیتی شدید شدید، فوراً به پزشک یا بیمارستان مراجعه کنید. همچنین، قبل از مصرف ایبوپروفن، استفاده از آن در افراد با تاریخچه زخم معده، آلرژی به داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی NSAID‌ها، مشکلات کلیوی یا کبدی، یا افرادی که داروهای خاصی مصرف می‌کنند، باید با احتیاط انجام شود.   بیشتر بخوانید:شربت دیفن هیدرامین، موارد مصرف و بهترین نحوه مصرف

عوارض قرص ایبوپروفن در دوران قاعدگی

ایبوپروفن برای کاهش دردهای قاعدگی مصرف می‌شود. با این حال، در بعضی از زنان ممکن است باعث خونریزی بیشتر در دوران قاعدگی شود. همچنین، این دارو ممکن است عوارض گوارشی مانند سوزش معده یا نفخ ایجاد کند. استفاده از ایبوپروفن در دوران قاعدگی باید با توجه به توصیه‌های پزشک و راهنمای دارو انجام شود، و در صورت مشاهده هر گونه عوارض غیر معمول، با پزشک مشورت شود.

تفاوت بروفن و ایبوپروفن

“بروفن” و “ایبوپروفن” به یک دارو اشاره می‌کنند، اما نام‌ها واژه‌های مختلفی هستند که گاهی اوقات برای همان ماده به کار می‌روند:

1. ایبوپروفن: این نام به ماده فعال دارویی اشاره دارد که به عنوان یک داروی ضدالتهاب غیر استروئیدی (NSAID) عمل می‌کند. ایبوپروفن به منظور کاهش درد، التهاب، و تب مصرف می‌شود.
2. بروفن: “بروفن” نام تجاری یکی از محصولاتی است که ایبوپروفن را به عنوان ماده فعال دارویی خود شامل می‌شود. بروفن فقط یکی از بسیاری از نام‌های تجاری است که ایبوپروفن تحت آنها به بازار عرضه می‌شود.

به طور خلاصه، ایبوپروفن ماده فعال دارویی است، در حالی که بروفن نام تجاری یک محصول است که این ماده فعال را دارا می‌باشد.

ایبوپروفن خواب آور است؟

ایبوپروفن به طور مستقیم خواب‌آور نیست. ولی بعضی از افراد ممکن است پس از مصرف ایبوپروفن خستگی یا سرگیجه را تجربه کنند، اما این نشان‌دهنده‌ی اثر مستقیم خواب‌آوری از دارو نیست. اگر بعد از مصرف ایبوپروفن احساس خستگی یا سرگیجه دارید، شما باید از رانندگی یا انجام فعالیت‌هایی که تمرکز ذهنی می‌طلبد خودداری کنید تا اینکه مطمئن شوید که می‌توانید آن‌ها را به طور ایمن انجام دهید. همچنین، در صورت بروز هر گونه علامت یا نشانه غیر معمول پس از مصرف دارو، با پزشک خود مشورت کنید.

آیا شربت ایبوپروفن تب بر است؟

بله، شربت ایبوپروفن می‌تواند به عنوان یک تب‌بر استفاده شود. ایبوپروفن، چه به صورت قرص یا شربت، علاوه بر کاهش درد، توانمندی در کاهش تب نیز دارد. وقتی بدن به ویروس‌ها، باکتری‌ها یا سایر عوامل بیماری‌زا پاسخ می‌دهد، ممکن است تب ایجاد کند. ایبوپروفن با تغییر پاسخ بدن به این عوامل، می‌تواند تب را کاهش دهد. اما قبل از دادن شربت ایبوپروفن به کودکان یا استفاده از آن برای خودتان، بهتر است با پزشک مشورت کنید تا مطمئن شوید که دوز مناسب و برای مدت زمان مناسبی مصرف می‌شود و همچنین تا اطمینان حاصل شود که هیچ موارد منعی برای مصرف ندارید.

علائم اوردوز ایبوپروفن چیست؟

اوردوز ایبوپروفن می‌تواند خطرناک باشد و منجر به عوارض جدی شود. اگر فکر می‌کنید که کسی دچار اوردوز ایبوپروفن شده است، باید فوراً به پزشک یا بیمارستان مراجعه کنید. در اینجا برخی از علائم اوردوز ایبوپروفن آورده شده‌اند:

1. علائم گوارشی: استفراغ، تهوع، درد معده، خون در استفراغ یا مدفوع.
2. سردرد.
3. سرگیجه یا سبکی سر.
4. تنگی نفس یا تنفس سریع.
5. کمبود هوشیاری یا بیهوشی.
6. فشار خون پایین.
7. تپش سریع قلب.
8. سوزش یا درد در گلو.
9. واکنش‌های پوستی مانند خارش.
10. کمبود کارکرد کلیه یا مشکلات کلیوی.

این فقط برخی از علائم ممکن اوردوز ایبوپروفن است. هرگونه علامت یا نشانه نگران‌کننده‌ای باید جدی گرفته شود. اگر شما یا کسی دیگری علائم اوردوز را تجربه کرده‌اید، باید فوراً به مراکز درمانی و بیمارستان مراجعه کنید.

آیا ایبوپروفن باعث ورم پلک می‌شود؟

در نادرترین حالات، ایبوپروفن می‌تواند واکنش‌های حساسیتی، از جمله ورم در نواحی مختلف بدن، مانند لب‌ها، پلک‌ها (وضوح انگیوادم)، ایجاد کند. اگر بعد از مصرف ایبوپروفن به طور ناگهانی ورم یا دیگر علائم حساسیت مانند خارش، قرمزی، تنگی نفس یا ضربان قلب نامنظم تجربه کنید، باید فوراً دارو را قطع کرده و به پزشک مراجعه کنید. در هر صورت، اگر فکر می‌کنید که ایبوپروفن باعث واکنشی در شما شده است، باید با پزشک خود صحبت کنید. او می‌تواند شما را مشاوره دهد و تصمیم بگیرد که آیا باید ادامه مصرف ایبوپروفن را قطع کنید یا نه.

فاصله شیاف استامینوفن با شربت ایبوپروفن

استامینوفن و ایبوپروفن دو داروی مختلف با مکانیسم‌های مختلف عملکردی هستند. هر دو به عنوان مسکن و تب‌بر استفاده می‌شوند، ولی ایبوپروفن همچنین خواص ضدالتهابی نیز دارد. وقتی از هر دوی این داروها به صورت هم‌زمان استفاده می‌کنید، باید بین مصرف هر دو دارو فاصله‌ای وجود داشته باشد. معمولاً توصیه می‌شود که حداقل 2 تا 4 ساعت فاصله بین مصرف استامینوفن (شیاف یا قرص) و ایبوپروفن (شربت یا قرص) قرار گیرد. این فاصله به منظور جلوگیری از افزایش خطر عوارض جانبی است.

آیا ایبوپروفن برای گلودرد خوبه؟

بله، ایبوپروفن می‌تواند در درمان گلودرد مؤثر باشد. ایبوپروفن یک داروی ضدالتهاب است و می‌تواند التهاب و درد را کاهش دهد. این خصوصیت باعث می‌شود که ایبوپروفن برای کاهش التهاب و درد ناشی از بسیاری از حالات گلودرد، از جمله گلو درد ناشی از التهاب حلق، مناسب باشد. اما لازم است توجه داشته باشید که اگر گلودرد مزمن، شدید یا همراه با علائم دیگر مانند تب، بروز کند یا اگر بعد از چند روز بهبود پیدا نکرد، باید به پزشک مراجعه کنید.

درچه مواردی مصرف ایبوپروفن منع شده است؟

مصرف ایبوپروفن در برخی موارد ممکن است منع شده یا توصیه نشود. در اینجا برخی از این موارد آورده شده‌اند:

1. حساسیت به ایبوپروفن یا داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) دیگر: اگر واکنش حساسیتی به ایبوپروفن داشته‌اید، نباید آن را مصرف کنید.
2. برخی موارد بیماری‌های قلبی: افرادی که دچار حمله قلبی شده‌اند.
3. برخی بیماری‌های معده و روده: مانند زخم معده.
4. برخی بیماری‌های کلیوی یا کبدی شدید: افراد با نارسایی کلیوی یا کبدی ممکن است نتوانند ایبوپروفن را مصرف کنند.
5. حاملگی، به ویژه در سه ماه سوم: مصرف ایبوپروفن ممکن است در این دوره از حاملگی باعث مشکلاتی برای جنین شود.
6. افرادی که عمل جراحی قلبی مانند کابری شریان‌های کرونری در پیش دارند.
7. برخی از حالات فشار خون بالا که با داروهای خاصی کنترل می‌شوند.
8. در برخی موارد استفاده از داروهای دیگر: مانند برخی از داروهای ضدفشار خون، داروهای رقیق‌کننده خون، و دیگر NSAID‌ها.

این فهرست کامل نیست و برخی دیگر از موارد وجود دارد که ممکن است مصرف ایبوپروفن مناسب نباشد. همواره قبل از مصرف ایبوپروفن یا هر داروی دیگر، با پزشک خود مشورت کنید.

تشنج چیست؟ علائم و درمان آن

تشنج یا Seizures یک پدیده عصبی پیچیده است که می‌تواند در هر سن، جنس و پیش‌زمینه‌ای بروز کند. دوره‌های حملات شامل فعالیت الکتریکی غیرطبیعی در مغز می‌شود و طیف وسیعی از علائم را ایجاد می‌کند که از یک فرد به فرد دیگر متفاوت است. در این مقاله، ما اطلاعات بسیار کامل و جامعی را درباره تشنج در اختیار شما قرار می‌دهیم و سعی می‌کنیم تمام جنبه‌های این عارضه پیچیده را بررسی کنیم. این مطلب جنبه آموزشی و اطلاع رسانی دارد، در صورت مشکل به دکتر مغز و اعصاب مراجعه کنید.

تشنج چیست؟

تشنج یک موج ناگهانی و کنترل‌نشده فعالیت الکتریکی در مغز است که منجر به اختلال موقتی در عملکرد طبیعی مغز می‌شود. این تخلیه الکتریکی غیرطبیعی می‌تواند منجر به علائم مختلفی شود؛ از تغییر هوشیاری و رفتارهای غیرعادی گرفته تا لرزش و اسپاسم عضلانی. حملات ممکن است یک‌بار اتفاق بیفتد، اما اگر دوباره تکرار شود، ممکن است فرد، مبتلا به صرع (یک اختلال عصبی مزمن که با تشنج‌های مکرر مشخص می‌شود) تشخیص داده شود.

علل تشنج

درک علل حملات برای تشخیص دقیق و مدیریت موثر آن بسیار مهم است. تشنج می‌تواند توسط عوامل مختلفی ایجاد شود و شناسایی علت زمینه‌ای برای ارائه درمان مناسب ضروری است. در این‌جا برخی از دلایل رایج این اختلال را بررسی می‌کنیم.

صرع (Epilepsy)

صرع علت اصلی تشنج‌های مکرر است. این عارضه یک اختلال عصبی مزمن است که با عدم‌تعادل در فعالیت الکتریکی مغز مشخص می‌شود. اگرچه علت دقیق صرع اغلب ناشناخته است، اما می‌تواند تحت‌تأثیر عوامل ژنتیکی، آسیب‌های مغزی یا ناهنجاری در ساختار مغز قرار گیرد.

آسیب‌های مغزی (Brain Injuries)

صدمات تروماتیک مغزی ناشی از تصادف، افتادن یا سایر اشکال ضربه به سر می‌تواند خطر Seizures را افزایش دهد. تأثیر ضربه بر ساختار یا عملکرد مغز ممکن است منجر به تخلیه الکتریکی غیرطبیعی شود و Seizures را ایجاد کند.

عفونت (Infections)

عفونت‌هایی که بر مغز تأثیر می‌گذارند، مانند مننژیت یا آنسفالیت، می‌توانند باعث حملات شوند. التهاب ناشی از این عفونت‌ها می‌تواند فعالیت طبیعی مغز را مختل کند.

اختلالات متابولیک (Metabolic Disorders)

برخی از اختلالات متابولیک، مانند هیپوگلیسمی یا عدم‌تعادل در الکترولیت‌ها، می‌توانند باعث تشنج شوند. نوسانات سطح قند خون یا الکترولیت‌های ضروری مانند سدیم و کلسیم می‌تواند بر ثبات الکتریکی مغز تأثیر گذاشته و سبب حمله شود.

عوامل ژنتیکی (Genetic Factors)

برخی از افراد ممکن است استعداد ژنتیکی برای حملات داشته باشند. برخی مشکلات ژنتیکی یا جهش‌ها می‌توانند احتمال Seizures را افزایش دهند.

تومورهای مغزی (Brain Tumors)

وجود تومورها در مغز می‌تواند در عملکرد طبیعی این ارگان اختلال ایجاد کرده و باعث حملات شود. محل و اندازه تومور نقش به‌سزایی در بروز تشنج دارد.

قطع برخی از داروهای خاص (Drug Withdrawal)

قطع ناگهانی برخی داروها، به‌ویژه داروهایی که بر سیستم عصبی مرکزی اثر می‌گذارند، می‌تواند منجر به حملات شود. این مشکل اغلب در افراد وابسته به موادی مانند الکل یا بنزودیازپین‌ها مشاهده می‌شود.

انواع تشنج

حملات می‌تواند به‌اشکال مختلف ظاهر شود که هر کدام ویژگی‌ها و علائم مشخصی دارند. درک انواع مختلف Seizures برای تشخیص دقیق و درمان مناسب بسیار مهم است. در این‌جا چند نوع رایج از این عارضه را بررسی می‌کنیم.

تشنج عمومی (Generalized Seizures)

این تشنج‌ها هر دو طرف مغز را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند و معمولاً سبب از دست‌دادن هوشیاری می‌شوند. انواع تشنج عمومی عبارتند از:

• حملات تونیک-کلونیک (Tonic-Clonic Seizures): با سفت‌شدن (فاز تونیک) و به‌دنبال آن تکان‌خوردن ریتمیک (فاز کلونیک) مشخص می‌شود.
• حملات ابسنس (Absence Seizures): دوره‌های کوتاه خیره‌شدن یا نبودن در حال، که اغلب به دلیل ماهیت ظریف آن‌ها مورد توجه قرار نمی‌گیرد.

تشنج کانونی یا جزئی (Focal Seizures)

حملات کانونی از ناحیه خاصی از مغز منشأ می‌گیرد و ممکن است شامل از دست دادن هوشیاری باشد یا نباشد. انواع تشنج کانونی عبارتند از:

• حملات کانونی ساده (Simple Partial Seizures): شامل حرکت یا اختلالات حسی بدون از دست‌دادن هوشیاری است.
• حملات کانونی پیچیده (Complex Partial Seizures): شامل تغییر هوشیاری است و ممکن است منجر به حرکات تکراری و بی‌هدف شود.

تشنج عمومی ثانویه (Secondary Generalized Seizures)

این حملات در ناحیه خاصی از مغز شروع می‌شوند، اما سپس به کل مغز گسترش می‌یابند. آن‌ها اغلب به‌عنوان تشنج کانونی شروع شده و به‌نوع عمومی تبدیل می‌شوند.

تشنج آتونیک (Atonic Seizures)

حملات آتونیک که به.عنوان حملات قطره‌ای (drop attacks) نیز شناخته می‌شود، شامل ازدست‌دادن ناگهانی تون عضلانی است که منجر به سقوط یا افتادن فرد می‌شود.

تشنج میوکلونیک (Myoclonic Seizures)

با تکان یا انقباضات ناگهانی و مختصر عضلانی مشخص می‌شود. این حملات می‌توانند بر گروه‌های عضلانی خاصی تأثیر گذاشته یا کل بدن را درگیر کنند.

تشنج کلونیک ((Clonic Seizures

در حملات کلونیک، حرکات ریتمیک و مکرر در عضلات وجود دارد. این تشنج‌ها اغلب مرحله تونیک را در تشنج‌های تونیک-کلونیک بروز می‌دهند.

تشنج در کودکان

حملات در کودکان می‌تواند از نظر تظاهر و تاثیر بسیار متفاوت باشد. انواع خاصی از تشنج بیشتر در جمعیت کودکان مشاهده می‌شود و رویکرد تشخیص و درمان ممکن است متفاوت باشد. ملاحظات کلیدی در ایجاد این حملات در کودکان به‌شرح زیر هستند:

تب بالا

کودکان خردسال، به ویژه در سنین 6 ماه تا 5 سال، ممکن است دچار تشنج‌های ناشی از تب بالا شوند که در اثر افزایش سریع دمای بدن در طول یک بیماری ایجاد می‌شود که معمولاً ناشی از عفونت است.

عوامل ژنتیکی

برخی از کودکان ممکن است استعداد ژنتیکی برای حملات داشته باشند. برخی مشکلات، تغییرات ژنتیکی یا جهش‌ها می‌توانند حساسیت به حملات را به‎خصوص در کوکان کوچک‌تر بیشتر کند.

اختلالات رشدی

کودکان مبتلا به اختلالات رشدی مانند طیف اختلال اوتیسم یا فلج مغزی ممکن است در معرض خطر بیشتری برای این حملات باشند.

صدمات هنگام تولد

عوارض حین زایمان که منجر به کمبود اکسیژن یا ضربه به مغز نوزاد می‌شود، می‌تواند منجر به افزایش احتمال حملات در دوران نوزادی یا کودکی شود.

عفونت‌ها

عفونت‌هایی که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می‌گذارند، مانند مننژیت یا آنسفالیت، می‌توانند منجر به حملات در کودکان شوند.

اختلالات متابولیک

برخی از اختلالات متابولیک که فرآیندهای شیمیایی طبیعی را در بدن مختل می‌کنند، می‌توانند باعث حمله شوند.

جراحت سر

ضربه به سر، که اغلب با تصادف یا سقوط اتفاق می‌افتد، می‌تواند باعث آسیب ساختاری به مغز و افزایش خطر حملات شود.

قطع دارو

نوزادان متولد‌شده از مادرانی که در دوران بارداری از داروهای خاصی استفاده کرده‌اند، ممکن است دچار تشنج شوند. علاوه بر این، ترک دارو در کودکان نیز می‌تواند منجر به حملات مکرر شود.

علت تشنج در جوانان چیست؟

نوجوانی دوره رشد سریع جسمی، عاطفی و عصبی است. اگرچه بسیاری از افراد در این گروه سنی از سلامت خوبی برخوردار هستند، برخی دیگر ممکن است مشکلات مختلفی از جمله تشنج را تجربه کنند که چالش‌های منحصر‌به‌فردی را در این مرحله حیاتی از زندگی برای آن‌ها ایجاد می‌کند. علل تشنج در نوجوانی شامل موارد زیر است:

صرع (Epilepsy)

صرع در نوجوانی ممکن است ایدیوپاتیک (با علت ناشناخته) یا مرتبط با عوامل ژنتیکی، آسیب‌های مغزی یا عفونت باشد.

تغییرات هورمونی (Hormonal Changes)

بلوغ باعث تغییرات هورمونی قابل‌توجهی می‌شود که می‌تواند بر عملکرد مغز تاثیر بگذارد. در برخی از نوجوانان، نوسانات هورمونی ممکن است به شروع حملات کمک کند.

آسیب‌های مغزی (Brain Injuries)

آسیب‌های مغزی ناشی از ضربه مغزی در دوران نوجوانی، چه به دلیل حوادث ورزشی باشد و یا تصادفات، می‌تواند خطر حملات را افزایش دهد.

عوامل ژنتیکی (Genetic Factors)

برخی از نوجوانان ممکن است به دلیل استعداد ژنتیکی زمینه‌ تشنج داشته باشند.

عفونت‌ها (Infections)

عفونت‌هایی که بر مغز تأثیر می‌گذارند، مانند آنسفالیت یا مننژیت، می‌توانند منجر به حملات شوند. نوجوانان ممکن است در معرض این عفونت‌ها قرار بگیرند و سلامت عصبی آن‌ها دچار مشکل شود.

کم‌خوابی و استرس (Sleep Deprivation and Stress)

تغییرات سبک زندگی و فشارهای تحصیلی در دوران نوجوانی می‌تواند به‌عواملی مانند کمبود خواب و استرس کمک کند که خود ممکن است آستانه حملات را کاهش دهند.

تاثیر تشنج نوجوانی بر زندگی روزمره نوجوان

این حملات در افراد نوجوان، می‌تواند تاثیرات زیادی را بر زندگی روزمره آن‌ها بگذارد. برخی از این تاثیرات به‌شرح زیر هستند.

مشکلات تحصیلی

حملات می‌تواند تمرکز و یادگیری را مختل کرده و مشکلات تحصیلی مختلفی را برای نوجوانان ایجاد کند. ارتباط منظم بین معلمان، کادر درمان و والدین برای ارائه حمایت‌های لازم، ضروری است.

تأثیرات اجتماعی و عاطفی

نوجوانان ممکن است به دلیل انگ مرتبط با تشنج، چالش‌های اجتماعی و عاطفی مختلفی را تجربه کنند. مشاوره، کمپین‌های درمان جمعی و دوستان خوب می‌تواند درک و پذیرش آن‌ها را تقویت کند.

محدودیت‌های رانندگی

در بسیاری از نقاط جهان، افراد با سابقه تشنج با محدودیت‌هایی در رانندگی مواجه می‌شوند که به‌طور بالقوه بر استقلال آن‌ها تاثیر می‌گذارد. نوجوانانی که دچار حمله می‌شوند، ممکن است برای رانندگی در سال‌های بعد، با محدودیت‌هایی روبرو شوند.

پایبندی به درمان

نوجوانان ممکن است با مصرف دارو مشکل داشته باشند. این امکان وجود دارد که نخواهند دارو بخورند و یا در دوز و زمان مصرف داروها سهل‌انگاری کنند. والدین و مربیان باید در این زمینه دقت لازم را داشته باشند.

تشخیص و مدیریت

کنترل و درمان حملات در نوجوانی نیازمند یک رویکرد جامع‌نگر است. با توجه به چالش‌های منحصر‌به‌فرد ناشی از عوامل عصبی و روانی، لازم است درمان نوجوانان با هماهنگی کامل کادر درمان، والدین و مربیان پیگیری شود تا این عارضه با کم‌ترین تاثیر بر فرآیند رشد و گذار به دوران بزرگسالی همراه باشد.

منظور از تشنج خفیف چیست؟

حملات خفیف به یک دوره تشنج با تأثیر محدود بر آگاهی و رفتار فرد اشاره دارد. انواع مختلف تشنج را می‌توان به‌عنوان خفیف توصیف کرد. در این‌جا انواع حملات خفیف را بررسی می‌کنیم.

تشنج جزئی ساده (Simple Partial Seizures)

حملات جزئی ساده که به‌عنوان focal onset aware seizures نیز شناخته می‌شوند، شامل فعالیت الکتریکی غیرطبیعی در ناحیه خاصی از مغز می‌شوند. این حملات معمولاً منجر به از دست دادن هوشیاری نمی‌شوند و فرد ممکن است احساسات، حرکات یا حالات تغییر‌یافته را تجربه کند.

حملات ابسنس (Absence Seizures)

حملات ابسنس، خفیف در نظر گرفته می‌شوند؛ به این معنا که اغلب کوتاه هستند و ممکن است فقط علائم ظریفی مانند خیره‌شدن را شامل شوند. با این حال، این حملات باز هم می‌توانند بر آگاهی فرد تأثیر گذاشته و به‌شکل مکرر رخ دهند.

حملات میوکلونیک (Myoclonic Seizures)

حملات میوکلونیک، که با تکان‌های ناگهانی و مختصر عضلانی مشخص می‌شوند، عموماً خفیف در نظر گرفته می‌شوند، زیرا شامل از دست دادن طولانی‌مدت هوشیاری که در سایر انواع تشنج مشاهده می‌شود، نیستند. اگرچه اصطلاح «خفیف» برای توصیف برخی از حملات استفاده می‌شود، اما لازم است که توجه داشته باشید که هر تشنجی می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی بر زندگی فرد داشته باشد. حتی حملات خفیف ممکن است باعث ناراحتی و اختلال در فعالیت‌های روزانه شوند. تشخیص مناسب، درمان و مراقبت‌های پزشکی مداوم برای مدیریت موثر این عارضه اهمیت زیادی دارد. نباید خفیف‌بودن حملات سبب شود آن‌ها را دست‌کم گرفته و یا در درمان آن‌ها کوتاهی کنید.

عوارض بعد از تشنج

حملات تشنج می‌توانند عواقب و عوارض مختلفی را به‌همراه داشته باشد که بر سلامت کلی فرد تأثیر می‌گذارد. درک این عوارض بالقوه برای مراقبت جامع و مدیریت حملات بسیار مهم است.

صدمات و سقوط

حملات می‌تواند منجر به از دست‌دادن کنترل عضلانی و هوشیاری شوند که خود می‌توانند سبب آسیب‌های ناشی از زمین‌خوردن باشد. افراد ممکن است در اثر حملات دچار کبودی، شکستگی یا صدمات سر شوند که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

وضعیت پستیکتال (Postictal State)

پس از تشنج، افراد ممکن است حالت پستکتال را تجربه کنند که با گیجی، خستگی، سردرد یا درد عضلانی مشخص می‌شود. این دوره از نظر مدت و شدت متفاوت است و تأثیر آن بر عملکرد روزانه می‌تواند چالش‌برانگیز باشد.

تأثیر عاطفی و روانی

حملات ممکن است باعث ایجاد چالش‌های عاطفی و روانی شوند. افراد ممکن است احساس اضطراب، خجالت یا افسردگی کنند؛ به‌خصوص اگر حملات در ملاء عام رخ دهد. پرداختن به‌تأثیر عاطفی این عارضه برای رسیدگی به سلامت کلی روان بسیار مهم است.

اختلال شناختی

حملات مکرر، به‌ویژه اگر کنترل‌نشده باشد، می‌تواند سبب اختلال شناختی شود. ممکن است مشکلات حافظه، کمبود توجه و مشکلات یادگیری ایجاد شود که بر عملکرد تحصیلی و شغلی فرد تأثیر می‌گذارد.

انگ اجتماعی

حملات می‌تواند سبب انگ اجتماعی شود و منجر به انزوا و احساس بی‌کفایتی گردد. افزایش آگاهی و تقویت درک در جوامع می‌تواند به کاهش انگ مرتبط با صرع و تشنج کمک کند.

خطر ابتلا به صرع

حملات طولانی‌مدت یا متعدد که پشت سر هم رخ می‌دهند می‌توانند منجر به بیماری صرع شوند. این وضعیت نیاز به مداخله فوری برای جلوگیری از عوارض جدی از جمله آسیب مغزی دارد.

تشنج چگونه تشخیص داده می‌شود؟

تشخیص تشنج شامل یک ارزیابی جامع توسط پزشک متخصص برای تعیین نوع، علت و مدیریت مناسب عارضه است. فرآیند تشخیص معمولاً شامل موارد زیر است:

سابقه بالینی

جمع‌آوری تاریخچه دقیق پزشکی ضروری است. اطلاعات در مورد دفعات، مدت و ویژگی‌های حملات و همچنین، هرگونه محرک احتمالی، بینش‌های مهمی را ارائه می‌دهد.

معاینه جسمی

یک معاینه فیزیکی کامل، با تمرکز بر ارزیابی‌های عصبی، به شناسایی علائم یا علل مرتبط با حملات کمک می‌کند. این معاینات ممکن است شامل ارزیابی رفلکس‌ها، هماهنگی و عملکردهای حسی باشد.

الکتروانسفالوگرام (EEG)

EEG یک ابزار تشخیصی کلیدی است که فعالیت الکتریکی مغز را ثبت می‌کند. الگوهای غیرطبیعی یا spikes در EEG می‌تواند به تایید وجود تشنج و ارائه اطلاعات در مورد نوع آن کمک کند.

تصویربرداری

تصویربرداری از مغز، مانند MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) یا CT (توموگرافی کامپیوتری)، برای شناسایی ناهنجاری‌های ساختاری، تومورها یا ضایعاتی که ممکن است در حملات نقش داشته باشند، انجام می‌شود.

آزمایش خون

آزمایش خون ممکن است برای بررسی عوامل متابولیک یا ژنتیکی که می‌تواند با حملات مرتبط باشد انجام شود. این آزمایشات به رد برخی شرایط و ارائه اطلاعات تشخیصی اضافی کمک می‌کند.

نظارت تصویری

نظارت تصویری شامل ضبط رفتار فرد در هنگام حملات است. این کار به ارتباط علائم بالینی با یافته‌های EEG کمک می‌کند و به پزشک اجازه می‌دهد تا انواع مختلف تشنج را از هم تمایز دهد.

تست تحریکی (Provocative Testing)

در برخی موارد، پزشک ممکن است از آزمایش‌های تحریکی مانند محرومیت از خواب یا محرک‌های بصری خاص برای ایجاد حملات و مشاهده ویژگی‌های آن‌ها استفاده کند.

ارزیابی روانشناسی عصب شناختی (Neuropsychological Testing)

ارزیابی روانشناسی عصب شناختی ممکن است برای ارزیابی عملکردهای شناختی و شناسایی هر ناحیه از اختلال مرتبط با حملات انجام شود. در این رویکرد مشترک، متخصصان مغز و اعصاب، صرع‌شناسان و سایر متخصصان مراقبت‌های بهداشتی برای تشخیص دقیق و ارائه برنامه درمانی باهم همکاری می‌کنند. هدف نه تنها تایید وجود حملات، بلکه تعیین علت آن‌ها و هدایت استراتژی‌های مدیریت موثر برای بهبود کیفیت زندگی فرد است.

روش‌های درمان تشنج در بزرگ‌سالان

درمان تشنج در بزرگ‌سالان، به ویژه هنگامی که با صرع همراه است، شامل یک رویکرد جامع با هدف کنترل حملات، به‌حداقل‌رساندن عوارض جانبی و افزایش کیفیت کلی زندگی است. انتخاب روش‌های درمانی تحت‌تأثیر عواملی مانند نوع حملات، فراوانی آن‌ها، علت زمینه‌ای و ملاحظات سلامت فردی است.

داروهای ضدصرع

داروهای ضد‌صرع (AEDs) یا Antiepileptic drugs اولین و رایج‌ترین درمان برای بزرگ‌سالان مبتلا به تشنج است. این داروها با تثبیت فعالیت الکتریکی در مغز عمل می‌کنند. انتخاب نوع AED به‌نوع حملات و پاسخ فردی بستگی دارد و ممکن است بر اساس اثربخشی و عوارض جانبی تغییر یابد.

رژیم کتوژنیک

رژیم کتوژنیک، با چربی زیاد و کربوهیدرات کم، در برخی از بزرگ‌سالان مبتلا به صرع اثربخشی نشان داده است؛ به‌ویژه زمانی‌که داروها ناکافی هستند. این رژیم باعث ایجاد حالت کتوز می‌شود، متابولیسم انرژی مغز را تغییر داده و دفعات حملات را کاهش می‌دهد.   بیشتر بخوانید:سیاتیک چیست؟ علائم و روش های درمان آن

تحریک عصب واگ (VNS)

VNS یا Vagus Nerve Stimulation یک روش جراحی است که شامل کاشت دستگاهی است که عصب واگ را تحریک می‌کند و می‌تواند به‌طور بالقوه شدت و دفعات حملات را کاهش دهد. این روش برای افراد مبتلا به صرع مقاوم به درمان که به‌خوبی به داروها پاسخ نمی‌دهند، در نظر گرفته می‌شود.

تحریک عصبی پاسخ‌گو (RNS)

RNS یا Responsive Neurostimulation یک گزینه درمانی پیشرفته است که شامل کاشت دستگاهی است که فعالیت مغز را نظارت می‌کند. هنگامی که فعالیت غیرطبیعی تشخیص داده می‌شود، دستگاه، تحریک هدفمند را برای جلوگیری از شروع تشنج انجام می‌دهد.

جراحی صرع

برای افراد مبتلا به انواع خاصی از تشنج که به دارو مقاوم است، ممکن است جراحی صرع در نظر گرفته شود. این جراحی با حذف یا تغییر بخشی از مغز که مسئول ایجاد تشنج است، انجام می‌شود و هدف از آن بهبود کنترل حملات بدون آسیب‌رساندن به عملکردهای حیاتی است.

اصلاح سبک زندگی

سبک زندگی، از جمله الگوهای خواب، مدیریت استرس و اجتناب از محرک‌های حملات، نقش مهمی در مدیریت تشنج دارند. اطمینان از خواب کافی، مدیریت استرس، و شناسایی و اجتناب از محرک‌های خاص می‌تواند به کنترل بهتر این عارضه کمک کند.

پیگیری منظم و تنظیم دارو

پیگیری درمان در کنترل این عارضه بسیار مهم است. لازم است بیمار در جلسات منظمی ویزیت شده و داروها و سایر اقدامات درمانی مورد نیاز مجددا تنظیم گردد. این پیگیری به‌کنترل حملات کمک می‌کند و در عین حال عوارض جانبی را به‌حداقل می‌رساند.

روش‌های درمان تشنج در کودکان

درمان این عارضه در کودکان نیازمند رویکردی مدبرانه و فردی با در نظر گرفتن عواملی مانند سن کودک، سلامت کلی و تأثیر حملات بر رشد و زندگی روزمره است.

داروهای ضد‌صرع

مشابه بزرگ‌سالان، داروهای ضد‌صرع اغلب اولین خط درمان برای این عارضه در کودکان است. انتخاب دارو بر اساس نوع حملات، سن کودک و عوارض احتمالی انجام می‌شود. نظارت و تنظیمات منظم برای بهینه‌سازی درمان ضروری است.

رژیم کتوژنیک

رژیم کتوژنیک را می‌توان برای کودکان مبتلا به صرع در نظر گرفت، به‌ویژه زمانی که حملات به‌خوبی با دارو کنترل نمی‌شود. ترکیب غذاهای پرچرب و کم‌کربوهیدرات می‌تواند تأثیر مثبتی بر دفعات حملات داشته باشد.

تحریک عصب واگ (VNS)

VNS ممکن است یک گزینه برای کودکان مبتلا به صرع مقاوم باشد که یک رویکرد غیردارویی برای مدیریت حملات ارائه می‌دهد. همان‌طور که اشاره شد، این روش شامل کاشت دستگاهی است که عصب واگ را تحریک می‌کند.

تحریک عصبی پاسخگو (RNS)

این روش درمانی در کودکان کم‌تر رایج است. اما تحریک عصبی پاسخ‌گو (RNS) ممکن است برای کودکان مبتلا به صرع کانونی که به‌خوبی به داروها پاسخ نمی‌دهند، در نظر گرفته شود. همان‌طور که اشاره شد، دستگاه کاشته‌شده بر فعالیت مغز نظارت کرده و تحریک هدفمند را انجام می‌دهد.

جراحی

جراحی یک گزینه بالقوه برای کودکان مبتلا به انواع خاصی از حملات است که به‌اندازه کافی به دارو پاسخ نمی‌دهند. تصمیم برای انجام عمل جراحی پس از بررسی دقیق سلامت کلی کودک و تأثیر بالقوه آن بر عملکردهای شناختی و رشدی انجام می‌شود.

اصلاح سبک زندگی

اصلاحات سبک زندگی در مدیریت حملات کودکان بسیار مهم است. حفظ الگوهای خواب ثابت، مدیریت استرس، و شناسایی و اجتناب از محرک‌ها به کنترل بیماری کمک می‌کند.

آموزش و حمایت خانواده

آموزش و حمایت از خانواده کودک جزء جدایی‌ناپذیر از مدیریت تشنج کودکان است. اطمینان از این‌که والدین و مراقبان به‌خوبی از وضعیت کودک، برنامه‌درمانی و موارد اضطراری احتمالی مطلع هستند، مراقبت کلی کودک را بهبود می‌بخشد.

تفاوت تشنج و صرع چیست؟

اصطلاحات «تشنج» و «صرع» اغلب به‌جای یکدیگر استفاده می‌شوند؛ با این حال، آن‌ها به جنبه‌های مشخصی از طیف مشکلات عصبی مربوط به فعالیت الکتریکی غیرطبیعی در مغز اشاره دارند.

تشنج (Seizure)

تشنج عبارت است از بروز گذرا علائم و نشانه‌های ناشی از فعالیت عصبی غیرطبیعی، بیش از حد یا هم‌زمان در مغز. این عارضه می‌تواند به روش‌های مختلفی از جمله حملات، تغییر هوشیاری یا اختلالات حسی ظاهر شود. Seizureها اغلب بر اساس ویژگی‌ها، مانند عمومی یا کانونی‌بودن، طبقه‌بندی می‌شوند و می‌توانند در پاسخ به محرک‌های خاص رخ دهند و یا بدون هیچ تحریکی ایجاد شوند.

صرع (Epilepsy)

صرع یک اختلال عصبی مزمن است که با تشنج‌های مکرر و غیرقابل تحریک مشخص می‌شود. برخلاف یک حمله منفرد، صرع زمانی تشخیص داده می‌شود که فرد دو یا چند تشنج بدون تحریک را تجربه کند. صرع می‌تواند علل مختلفی داشته باشد، از جمله عوامل ژنتیکی، آسیب‌های مغزی، عفونت‌ها یا ناهنجاری‌های رشدی. ضروری است که پزشک متخصص، صرع را از سایر بیماری‌هایی که ممکن است باعث حملات شوند، تشخیص دهد.

چگونه به فرد در حال تشنج کمک کنیم؟

دیدن این‌که فردی که دچار حمله شده است می‌تواند ناراحت‌کننده باشد؛ اما دانستن این‌که چگونه با آرامش از او حمایت کنیم، بسیار مهم است. در این‌جا مراحل کمک به فردی که دچار حمله شده است را بررسی می‌کنیم.

حفظ آرامش

خودتان را آرام نگه دارید تا بتوانید بر کمک‌کردن به فرد تمرکز کنید. بیشتر حملات کوتاه هستند و خود‌به‌خود برطرف می‌شوند. بنابراین لازم نیست نگران باشید.

اطمینان از ایمنی بیمار

اگر فرد دراز نکشیده است، او را به‌آرامی روی زمین بخوابانید تا از آسیب ناشی از زمین‌خوردن جلوگیری کنید. محیط اطراف را از نظر وجود هرگونه اجسام تیز یا خطرناک بررسی کنید و اگر چنین اجسامی در محیط هستند، آن‌ها را کنار بگذارید.

قرار دادن چیزی زیر سر بیمار

برای جلوگیری از آسیب‌دیدگی، یک جسم نرم، مانند یک ژاکت تا‌شده یا کوسن را زیر سر او قرار دهید.

بیمار را به پهلو بچرخانید

برای کمک به بازشدن راه هوایی و جلوگیری از خفگی، فرد را به پهلو بچرخانید. این کار همچنین، می‌تواند تخلیه مایعات از دهان را تسهیل کند.

بازکردن دکمه لباس‌های تنگ

برای اطمینان از این‌که فرد به راحتی تنفس می‌کند، لباس‌هایی که به گردن بیمار فشار وارد می‌کنند را بیرون آورده و یا دکمه آن‌ها را باز کنید.

زمان تشنج

به زمان شروع حمله توجه کنید. اگر تشنج بیش از پنج دقیقه طول کشید، یا اگر حمله دیگری بلافاصله شروع شد، به‌دنبال کمک پزشکی اورژانسی باشید.

حرکات را محدود نکنید

از مهار حرکات فرد خودداری کنید. اجازه دهید تشنج به‌طور طبیعی ادامه یابد.

ایجاد اطمینان خاطر

پس از پایان حمله، با آرامش با فرد صحبت کنید. به او کمک کنید تا توانایی‌های خود را بازیابد و آرامش خود را حفظ کند.

همراه بیمار بمانید

تا زمانی که فرد کاملا هوشیار شود در کنار او بمانید. برخی از افراد ممکن است پس از حمله احساس سردرگمی یا خستگی کنند.

در صورت نیاز به‌دنبال مراقبت پزشکی باشید

اگر اولین حمله فرد است یا اگر مشکل تنفسی دارد، دچار آسیب شده یا اگر تشنج دیگری فوراً به‌دنبال اولی رخ داده است، فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید.

در برخورد با فرد دچار تشنج باید از انجام چه اقداماتی پرهیز کرد؟

اگرچه کمک‌کردن به بیمار مهم است، اما باید از انجام برخی اقدامات پرهیز کنید تا هم از ایمنی فردی که دچار حمله شده و هم افرادی که به او کمک می‌کنند، مطمئن شوید.

دست‌های بیمار را نگیرید

از مهار حرکات فرد خودداری کنید. اجازه دهید حمله به‌طور طبیعی ادامه یابد.

از قرار‌دادن اشیا در دهان بیمار خودداری کنید

این یک تصور اشتباه اما رایج است که افراد فکر می‌کنند قراردادن اشیا در دهان فرد، از گاز‌گرفتن زبانش جلوگیری می‌کند. در واقع، این کار می‌تواند باعث آسیب شود و سبب شکستن دندان‌ها و یا مسدود‌شدن راه‌های هوایی گردد.

روی شخص آب نریزید

ریختن آب روی فردی که دچار حمله شده کمکی نمی‌کند و ممکن است منجر به عوارض بیشتری شود.

خودداری از ترس

اگرچه احساس نگرانی طبیعی است، ترس بیش از حد می‌تواند توانایی شما را برای حمایت موثر مختل کند. تا حد امکان آرام باشید.

از نیروی اضافی استفاده ننمایید

از اعمال نیروی بیش از حد برای نگه‌داشتن فرد در جای خود خودداری کنید. اجازه دهید حرکات بدون مداخله غیرضروری رخ دهد.

علت تشنج ناشی از تب چیست؟

حملات ناشی از تب که به‌عنوان «تشنج تب» نیز شناخته می‌شود، نوع خاصی از حملات است که در کودکان رخ می‌دهد و با تب همراه است. این حملات عمدتاً با افزایش سریع دمای بدن، معمولاً به دلیل عفونت، ایجاد می‌شوند. عفونت‌های رایجی که ممکن است منجر به این عارضه شوند عبارتند از عفونت‌های تنفسی، عفونت‌های گوش و بیماری‌های ویروسی. این حملات معمولاً در کودکان بین سنین 6 ماه تا 5 سال و به‌طور ناگهانی رخ می‌دهد. آن‌ها معمولا کوتاه هستند و چند دقیقه طول می‌کشند. خطر حملات ناشی از تب، به‌جای دمای مطلق، با افزایش سریع دما مرتبط است. این حملات معمولاً خوش‌خیم در نظر گرفته می‌شوند و آسیب عصبی طولانی مدت ایجاد نمی‌کنند.

تشنج در خواب ممکن است؟

حملات می‌توانند در طول خواب رخ دهند. به این نوع حملات «تشنج‌های شبانه» گفته می‌شود. آن‌ها انواع مختلفی دارند و شامل حملات کانونی، تشنج‌های تونیک-کلونیک ژنرالیزه و انواع جزئی پیچیده هستند. برخی از افراد ممکن است حملاتی داشته باشند که توسط عوامل خاص مرتبط با خواب، مانند محرومیت از خواب، الگوهای خواب نامنظم، یا اختلالات خواب مانند آپنه خواب ایجاد می‌شود. این حملات می‌توانند در هر مرحله از خواب رخ دهد؛ از جمله خواب «حرکت غیرسریع چشم» (NREM) و خواب «حرکت سریع چشم» (REM). نظارت بر الگوهای خواب از طریق ابزارهایی مانند EEG شبانه می‌تواند به شناسایی حملات کمک کند. از طرف دیگر، صرع شبانه به‌شکل خاصی از صرع اطلاق می‌شود که در آن حملات عمدتاً یا منحصراً در طول خواب رخ می‌دهد. تشخیص این عارضه بدون استفاده از ابزارهای تشخیصی، ممکن است چالش‌برانگیز باشد. افرادی که حملات شبانه را تجربه می‌کنند باید اقدامات ایمنی مانند استفاده از نرده‌های تخت و اجتناب از خوابیدن بر روی سطوح مرتفع را در نظر بگیرند.

بعد از تشنج چه اتفاقی می‌افتد؟

حالت پستکتال (postictal state) به زمان پس از تشنج اشاره دارد. درک آن‌چه در این مرحله اتفاق می‌افتد برای ارائه حمایت مناسب و اطمینان از سلامت فردی که دچار حمله شده است، بسیار مهم است.

تغییرات آگاهی

حالت پستکتال اغلب با تغییر در آگاهی همراه است. ممکن است فرد گیج، بی‌حوصله یا خواب‌آلود به نظر برسد. این مرحله می‌تواند از نظر مدت‌زمان متفاوت باشد و از چند دقیقه تا چند ساعت طول بکشد.

علائم فیزیکی

علائم فیزیکی در حالت پستکتال ممکن است شامل ضعف عضلانی، خستگی، سردرد و درد عضلات باشد. این علائم می‌تواند احساس خستگی جسمی و روحی را تشدید کند.

تغییرات عاطفی

افراد ممکن است طیف وسیعی از احساسات را در حالت پستکتال تجربه کنند؛ از جمله احساس اضطراب، ناامیدی یا حتی سرخوشی. پاسخ‌های عاطفی می‌تواند به‌طور گسترده‌ای بین افراد متفاوت باشد.

اختلال حافظه

اختلال حافظه در حالت پستیکتال شایع است. ممکن است فرد در به خاطر آوردن وقایع منتهی به حمله یا خود حمله مشکل داشته باشد.

دوره نقاهت

مدت زمان وضعیت پستکتال متفاوت است و افراد ممکن است برای بهبودی کامل به زمان نیاز داشته باشند. استراحت، هیدراتاسیون و محیطی آرام می‌تواند به بهبودی کمک کند.

نیاز به پشتیبانی

در طول وضعیت پستکتال، افراد ممکن است نیاز به حمایت داشته باشند. فراهم‌کردن یک محیط آرام و درک بیمار می‌تواند به‌کاهش اضطراب و سردرگمی او کمک کند.

چگونه می‌توانم متوجه شوم که به تشنج مبتلا هستم؟

افراد مبتلا به تشنج یا صرع اغلب می‌توانند تا حدودی مشکل خود را تشخیص دهند. میزان آگاهی فرد از بیماری متفاوت است و تا حد زیادی به نوع حملاتی که تجربه می‌کند و سطح هوشیاری او در طول و بعد از تشنج بستگی دارد.

آگاهی در هنگام حملات

در برخی موارد، افراد در طول انواع خاصی از حملات، که به‌عنوان تشنج‌های کانونی آگاه یا ساده جزئی (focal aware or simple partial seizures) شناخته می‌شوند، هوشیار باشند. در این شرایط، فرد تشخیص می‌دهد که اتفاقی غیرعادی برایش رخ داده است.

آگاهی پستیکال

پس از تشنج، افراد اغلب وارد حالت پستیکال می‌شوند که می‌تواند شامل گیجی، خستگی و اختلال حافظه باشد. در این دوره ممکن است متوجه شوند که به‌تازگی دچار حمله شده‌اند. با این حال، سطح آگاهی و توانایی یادآوری جزئیات می‌تواند متفاوت باشد.

تشخیص هاله

برخی از افراد هاله‌ها را تجربه می‌کنند. این هاله‌ها می‌توانند به‌صورت تغییرات بصری، ادراکات حسی یا تغییرات عاطفی ظاهر شوند. تشخیص این هاله‌ها قبل از شروع حملات، یک هشدار کوتاه به افراد می‌دهد. توجه به این نکته ضروری است که همه افراد مبتلا به صرع یا تشنج در طول این رویدادها هوشیار نیستند و برخی ممکن است اصلاً حمله را به‌خاطر نداشته باشند. علاوه بر این، آگاهی از این عارضه می‌تواند تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله نوع حملات، سطح هوشیاری فرد در طول رویداد و وجود هاله‌ها قرار گیرد. اگر فردی مشکوک به حمله یا علائم مشابه صرع است، لازم است که به‌دنبال ارزیابی پزشکی باشد. ارزیابی کامل توسط یک متخصص مغز و اعصاب یا متخصص صرع می‌تواند منجر به تشخیص دقیق شود.

آیا می‌توان قبل از تشنج متوجه وقوع آن شد؟

برای برخی از افراد مبتلا به این عارضه، بروز علائم هشداردهنده یا «هاله قبل از تشنج» (auras) فرصت ارزشمندی را برای انجام اقدامات پیشگیرانه و افزایش ایمنی کلی فراهم می‌کند. اگرچه همه افراد این سیگنال‌های پیش‌بینی‌کننده را تجربه نمی‌کنند، اما کسانی که این علائم را دارند، می‌توانند از آن بهره ببرند و وضعیت خود را برای حملات تنظیم کنند. برخی از علائم یا هاله‌ها به‌شرح زیر هستند:

اختلالات بینایی

اختلالات بینایی قبل از حملات، از جمله چشمک‌زدن چراغ‌ها، تاری دید، یا دیدن الگوهای غیرعادی، از علائم هشدار‌دهنده رایج هستند. شناخت این نشانه‌های بصری می‌تواند اطلاعات ارزشمندی را در مورد حملات قریب‌الوقوع در اختیار افراد قرار دهد.

تغییرات حسی

تغییر در ادراک حسی، مانند بوها یا طعم‌های عجیب، ممکن است از جمله علائم هشدار‌دهنده باشد. این هاله‌های حسی، بینش‌هایی را در مورد حمله آتی ارائه می‌دهند و امکان آماده‌شدن را برای بیمار فراهم می‌کنند.

تغییرات عاطفی یا شناختی

هاله‌ها می‌توانند به‌صورت تغییرات احساسی یا شناختی از جمله احساس ترس، دژاوو یا سردرگمی ظاهر شوند. تشخیص این تغییرات در خلق‌و‌خو یا الگوهای فکری ممکن است نشانه یک حمله قریب الوقوع باشد.

احساسات فیزیکی

احساسات فیزیکی مانند گزگز، بی‌حسی یا احساس سنگینی می‌‎توانند به عنوان علائم هشدار‌دهنده محسوب شوند. این احساسات ممکن است در قسمت‌های خاصی از بدن رخ دهد و اطلاعات ارزشمندی در مورد محل یا نوع حمله قریب الوقوع ارائه دهد.

تغییرات سیستم خودمختار

تغییرات اتونوم، از جمله تغییرات در ضربان قلب، تعریق، یا علائم گوارشی ممکن است قبل از حملات رخ دهد.

آگاهی زمانی

برخی از افراد ممکن است قبل از وقوع حملات دچار تغییراتی در آگاهی در مورد زمان شوند. این تغییر در ادراک می‌تواند به‌عنوان یک علامت هشدار‌دهنده ارزشمند عمل کند.

نوسانات خلقی

نوسانات خلقی، تغییرات ناگهانی در احساسات، یا احساسات شدید ممکن است در برخی افراد مقدم بر حملات باشد. درک این تغییرات عاطفی به افراد و مراقبان آن‌ها کمک می‌کند تا حمله احتمالی را پیش‌بینی کرده و به‌طور موثری به آن پاسخ دهند.

هاله‌های حرکتی

در برخی موارد، هاله‌ها ممکن است شامل حرکت‌های پیچیده، مانند رفتارهای تکراری یا خودکارسازی (automatisms) باشد.

سخن آخر

در این مقاله، مسائل مختلف مربوط به صرع و تشنج، از جمله انواع مختلف تشنج (کانونی، عمومی، ابسنس) و وضعیت پستیکال و تشخیص علائم هشداردهنده مانند هاله‌ها را بررسی کردیم. به‌طور کلی، توانمندسازی افراد برای تشخیص علائم، جستجوی به موقع تشخیص و همکاری با پزشک برای مدیریت موثر این عارضه بسیار مهم است. همچنین، توجه به این مطلب ضروری است که یک بار تشنج به معنای صرع نیست، بلکه اگر این حملات ادامه یابد و بدون محرک رخ دهد، پزشک متخصص احتمال صرع را تشخیص خواهد داد.

آهنگ جدید سینا شعبانخانی به نام «یارم»

متن آهنگ سینا شعبانخانی یارم

ﻧﻤﻴﺪاﻧﻢ ﻛﻪ دور از ﻣﻦ ﭼﻪ در ﺳﺮ داﺷﺘﻰ

ﭼﻪ آﺳﺎن از ﻣﻦ دﻟﺪاده دل ﺑﺮداﺷﺘﻰ

ﺧﺒﺮ دارم ﻣﻦ از ﻫﺮ آﻧﭽﻪ در ﺳﺮ داﺷﺘﻰ

ﺑﺮو ﺑﺮو ﺑﺮو ﺑﺮو

ﺗﻮ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ دﻳﻮاﻧﻪ ﻣﺸﻜﻞ داﺷﺘﻰ

دو ﭼﺸﻢ ﻇﺎﻫﺮا زﻳﺒﺎی ﻗﺎﺗﻞ داﺷﺘﻰ

ﻧﻤﻴﮕﻔﺘﻰ ﺑﻪ ﻣﻦ از آﻧﭽﻪ در دل داﺷﺘﻰ

ﺑﺮو ﺑﺮو ﺑﺮو ﺑﺮو

ﻳﺎرم از ﺗﻮ ﻧﻪ از ﺧﻮد دل آزارم

ﻣﻦ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﺧﻮد ﺑﺪﻫﻜﺎرم

ﻧﻪ ﻣﺪه ﺑﺪه اﻣﻴﺪ دﻳﺪارم

ﻳﺎرم از ﺗﻮ ﻧﻪ از ﺧﻮد دل آزارم

ﻣﻦ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﺧﻮد ﺑﺪﻫﻜﺎرم

ﻧﻪ ﻣﺪه اﻣﻴﺪ دﻳﺪارم

ﻳﺎرم

وﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﻋﺎﺷﻘﻢ ﻧﺒﺎﺷﻰ

ﻫﺮ روز ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻣﻴﺘﺮاﺷﻰ

ﻫﺮ روز ﻣﺮا اﮔﺮ ﺷﻜﺴﺘﻰ

ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻬﺎﻧﻪ ام ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻰ

ﺑﻬﺎﻧﻪ ام ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻰ

ﻧﻤﻴﺪاﻧﻢ ﻛﻪ دور از ﻣﻦ ﭼﻪ در ﺳﺮ داﺷﺘﻰ

ﭼﻪ آﺳﺎن از ﻣﻦ دﻟﺪاده دل ﺑﺮداﺷﺘﻰ

ﺧﺒﺮ دارم ﻣﻦ از ﻫﺮ آﻧﭽﻪ در ﺳﺮ داﺷﺘﻰ

ﺑﺮو ﺑﺮو ﺑﺮو ﺑﺮو

ﺗﻮ ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻣﻦ دﻳﻮاﻧﻪ ﻣﺸﻜﻞ داﺷﺘﻰ

دو ﭼﺸﻢ ﻇﺎﻫﺮا زﻳﺒﺎی ﻗﺎﺗﻞ داﺷﺘﻰ

ﻧﻤﻴﮕﻔﺘﻰ ﺑﻪ ﻣﻦ از آﻧﭽﻪ در دل داﺷﺘﻰ

ﺑﺮو ﺑﺮو ﺑﺮو ﺑﺮو

ﻳﺎرم از ﺗﻮ ﻧﻪ از ﺧﻮد دل آزارم

ﻣﻦ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﺧﻮد ﺑﺪﻫﻜﺎرم

ﻧﻪ ﻣﺪه ﺑﺪه اﻣﻴﺪ دﻳﺪارم

ﻳﺎرم از ﺗﻮ ﻧﻪ از ﺧﻮد دل آزارم

ﻣﻦ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﺧﻮد ﺑﺪﻫﻜﺎرم

ﻧﻪ ﻣﺪه اﻣﻴﺪ دﻳﺪارم

ﻳﺎرم

آهنگ جدید سینا شعبانخانی به نام «یارم»

تحصیل در قبرس شمالی (هزینه ها و مدارک تحصیلی قبرس)

قبرس شمالی کشوری امن و زیبا در قلب دریای مدیترانه است. آب و هوای مطبوعی دارد و می توان گفت یک سوم جمعیت کشور را دانشجویان خارجی تشکیل می دهند. تحصیل در امن ترین کشور کوچک دنیا با قیمتی مقرون به صرفه احتمالا یکی از مهم ترین چیزها برای مهاجران است. اگر می خواهید اطلاعات کاملی در مورد اخذ ویزای تحصیلی قبرس کسب کنید، به سایر راهنماهای این صفحه مراجعه کنید.

مدرسه در قبرس شمالی

سیستم مدرسه در قبرس شمالی به کودکان 4 تا 6 ساله اجازه می دهد تا در پیش دبستانی ها تحصیل کنند. پیش دبستانی برای کودکان 4 تا 5 ساله اختیاری است، اما برای کودکان 5 تا 6 ساله اجباری است.

برنامه درسی مهدکودک در مدارس دولتی و غیرانتفاعی برای همه کودکان اجرا می شود. والدین می توانند فرزندان 4 تا 6 ساله خود را به صورت رایگان در مدارس دولتی ثبت نام کنند.

سطح بعدی مدرسه ابتدایی یا Ilk Ecole است که در آن کودکان 5 ساله تحصیل می کنند. سطح بعدی مدرسه Urta Ecole یا دبیرستان (آموزش باستانی در ایران) است که سه سال طول می کشد.

سطح بعدی آموزش که چهار سال طول می کشد، دوره متوسطه است. در ترکیه به آن دبیرستان می گویند و دانش آموزان می توانند رشته خود را انتخاب کنند (مانند دبیرستان و هنرستان فنی حرفه ای و کالج سابق در ایران).

تفاوت بین مدارس دولتی و غیرانتفاعی در قبرس شمالی چیست؟

از نظر کیفیت آموزشی تفاوت چندانی وجود ندارد و تفاوت اصلی در زمان اتمام مدارس است که در مدارس دولتی تا ساعت 13 نگهداری می شود. و در مدارس غیرانتفاعی تا ساعت 18. .

هزینه تحصیل در مدارس در قبرس شمالی چقدر است؟

دولت قبرس شمالی اجازه تحصیل رایگان در مدارس دولتی را برای افرادی که اقامت دائم یا موقت در این کشور دارند، داده است. این بدان معناست که تمامی افرادی که دارای ویزای اقامت (موقت یا دائم) در قبرس شمالی هستند، می توانند فرزندان خود را در مدارس دولتی ثبت نام کنند و از خدمات آموزش عمومی رایگان بهره مند شوند.

در این مدارس حتی سرویس رایگان است. برخی مدارس از والدین لباس فرم می گیرند و برخی نه. هزینه کتاب های درسی و لوازم التحریر را دولت پرداخت می کند.

بله، برخی از مدارس هزینه ثبت نام می گیرند. اما کتاب ها به صورت رایگان در اختیار همه دانش آموزان قرار می گیرد.

هزینه های تحصیل در مدارس غیرانتفاعی از حدود 3000 دلار در سال شروع می شود که شامل غذا و شهریه می شود. برای سرویس رفت و برگشت هزینه جداگانه ای وجود دارد.

سیستم نمره دهی در مدارس قبرس شمالی euromy  چگونه است؟

مقیاس در مقطع ابتدایی عالی - خوب - متوسط ​​و نیاز به بهبود دارد و در مقطع راهنمایی و دبیرستان از 1 تا 10 می باشد. نمرات از 1 تا 7 یک نمره عادی است و نمرات بالای 7 خوب در نظر گرفته می شود. هیچ شکستی در سال تحصیلی وجود ندارد. اما در صورتی که دانشجو در طول ارتقای مدرک نمرات عمومی خوبی نداشته باشد باید در سال آخر مدرک با نمرات خوب جبران کند. ابتدا دو هفته پس از دریافت گزارش در امتحانات حقوق شرکت می کند و در صورت عدم کسب نمره قبولی در آزمون حقوق، دانشجو باید در سال آخر تحصیل مجدداً درس بخواند.

چه زبان هایی در مدارس قبرس شمالی تدریس می شود؟

زبان تحصیل در تمامی مدارس (به استثنای مدارس بین المللی) ترکی می باشد، آزمون ورودی ترکی در ابتدای سال تحصیلی برگزار می شود و در صورت عدم کسب نمره قبولی دانش آموز در دوره آموزش زبان ترکی شرکت خواهد کرد. قبل از تحصیل و در صورت کسب نمره قبولی وارد می شود. . کلاس

زبان آموزش در مدارس غیرانتفاعی فقط در مقطع ابتدایی ترکی است (بعضی از مدارس ابتدایی غیرانتفاعی به زبان انگلیسی هستند اما اکثر آنها به زبان ترکی هستند). دبیرستان های غیرانتفاعی عموماً به زبان انگلیسی هستند.

برای کنکور زبان انگلیسی و ترکی در مدارس غیرانتفاعی هزینه اضافی دریافت نمی شود اما برای دوره های آموزش زبان هزینه ای دریافت می شود.

تحصیل در مدرسه قبرس شمالی چه سودی برای آینده آنها خواهد داشت؟

دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد در قبرس شمالی می توانند با تخفیف در رشته های ترکی در دانشگاه ها تحصیل کنند. آنها همچنین راه آسانی برای تحصیل در دانشگاه های کشورهای دیگر دارند.

برای تحصیل در قبرس چه مدارکی لازم است؟

همانطور که گفته شد برای ورود به دانشگاه قبرس نیازی به مدرک زبان ندارید. زیرا همه دانشگاه ها در ابتدای هر ترم (سالی دو بار) یک آزمون واحد مانند آیلتس برگزار می کنند.

بسته به نمره کسب شده، متقاضیان یا به تحصیل خود ادامه می دهند یا مجبور می شوند یک بخش زبان را همراه با دوره مطالعه کنند یا یک یا دو ترم در آموزشگاه زبان تخصصی تحصیل کنند.

برای تحصیل در رشته های پزشکی و دندانپزشکی باید مدرک تحصیلی در رشته های عملی یا ریاضی داشته باشید. همچنین دانشگاه مدیترانه شرقی و دانشگاه خاور نزدیک به میانگین بالای 16 برای دیپلم و دانشگاه بین المللی قبرس به میانگین بالای 14 نیاز دارند.

تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد نیازی به مدرک کارشناسی مرتبط با رشته مورد نظر ندارد، دانشجویان می توانند با تکمیل یک تا سه واحد پیش نیاز، رشته مورد نظر را در مقطع کارشناسی ارشد مطالعه کنند.

مدارک دکتری نیاز به مدرک لیسانس یا فوق لیسانس مرتبط دارد. تهیه پروپوزال دکتری نیز ضروری است.

اصل دیپلم + ترجمه رسمی دیپلم + اصل دیپلم + ترجمه رسمی کپی ها + عکس شخصی با زمینه سفید 3.4 + مدارک گذرنامه معتبر مورد نیاز برای تحصیل در مقطع کارشناسی

کلیه مدارک مورد نیاز برای لیسانس + لیسانس و مترجمی رسمی + ریز نمرات لیسانس و ترجمه آن مدارک مورد نیاز برای مقطع کارشناسی ارشد.

کلیه مدارک برای مقطع کارشناسی ارشد + کارشناسی ارشد و ترجمه رسمی + اصل ریز نمرات کارشناسی ارشد و ترجمه رسمی + پروپوزال پژوهشی دکتری + مدارک لازم برای دوره دکتری الزامی است.

شرایط تحصیل در قبرس

برای حفظ امنیت کشور، دولت قبرس شمالی قوانین مهاجرت را تشدید می کند. یکی از موارد مهم در زمینه ویزای تحصیلی برای دانشگاه و مهاجرت این است که دانشجو واقعا در حال تحصیل است.

به عنوان مثال، به دلیل سهولت ویزای تحصیلی، دانشجویان فرار از دانشگاه با این روش اخراج می شوند و زمانی که دانشجو از دانشگاه اخراج می شود، پلیس مهاجرت برای مدت نسبتاً کوتاهی اجازه می دهد. فرد یک ماه فرصت دارد تا از کشور خارج شود و در صورت خروج هر روز فرد جریمه می شود.

در صورتی که در حین تحصیل مرتکب تخلف شوید؛ دانشجو اخراج شده و اجازه ورود مجدد به کشور را ندارد. ذکر این نکته ضروری است که تمامی دانشجویان پس از اتمام تحصیلات خود در قبرس باید کشور را ترک کنند. تنها راه تمدید اقامت، خرید ملک یا تبدیل ویزای تحصیلی به ویزای کاری است.

نحوه تحصیل در قبرس

تحصیل در قبرس به زبان انگلیسی یا ترکی است. در دو دانشگاه مدیترانه شرقی، EMU و دانشگاه خاور نزدیک، NEU، بسیاری از رشته ها به زبان ترکی ارائه می شوند.

تحصیل به زبان ترکی در قبرس برای کسانی که قصد کار در قبرس شمالی را دارند یک مزیت بزرگ خواهد بود. انتخاب گسترده ای از دوره ها در همه سطوح وجود دارد و تدریس معمولاً به زبان انگلیسی انجام می شود.

دانشگاه های EMU (دریای مدیترانه شرقی) و NEU (خاور میانه) از جمله دانشگاه هایی هستند که آموزش آنلاین ارائه می دهند.

این دانشگاه ها مقاطع مختلف کارشناسی ارشد و دکتری را از طریق آموزش از راه دور ارائه می دهند و این یک فرصت عالی برای کسانی است که نمی توانند در قبرس تحصیل کنند اما به دنبال مدرک از یک دانشگاه معتبر خارجی هستند.

اخذ ویزای تحصیلی قبرس

مراحل اخذ ویزای تحصیلی قبرس بسیار ساده و آسان است. پس از دریافت متقاضیان به قبرس؛ آنها باید هزینه تحصیل ابتدایی خود را در دانشگاه بپردازند.

پس از پرداخت، دانشگاه نامه پذیرش را به دانشجویان ارائه می دهد. این مدرک شامل شماره دانشجویی متقاضی و نامه ای به پلیس مهاجرت فرودگاه ارجان با اطلاعات زیر است: این فرد دانشجوی معتبر دانشگاه ما است و شما باید مراحل ویزای دانشجویی را تکمیل کنید.

دانشجو پلیس فرودگاه را گذرانده و ویزای فرودگاهی به مدت 3 ماه گرفته است. وارد قبرس شمالی می شود و پس از ثبت نام رسمی در دانشگاه؛ برای اقامت دانشجویی اقدام کنید. درخواست اقامت به صورت آنلاین ارسال می شود و دانشجو می تواند برای یک دوره شش ماهه، یک ساله یا دو ساله برای ویزای دانشجویی اقدام کند.

این روش به صورت آنلاین انجام می شود و نیازی به حضور در اداره دولتی نیست. دانش آموزان فقط باید تست سلامتی بدهند تا ثابت کنند بیماری مسری ندارند.

تمامی این مراحل از ابتدا تا انتها توسط دپارتمان Euromay برای دانشجویان عزیز به صورت رایگان انجام می شود.

دانشگاه های مختلف در قبرس شمالی

بهترین برای کیفیت آموزش: دانشگاه مدیترانه شرقی EMU

بزرگترین و معتبرترین دانشگاه قبرس شمالی دانشگاه EMU است. این فضای علمی در شهر فاماگوستا قرار دارد و دارای امکانات زیادی از ساحل خصوصی گرفته تا آزمایشگاه علمی مجهز است. دانشجویان با ورود به این دانشگاه وارد یک شهر علمی مجهز می شوند. تمامی امکانات از استخر تا غذای بین المللی در این دانشگاه فراهم شده است.

دانشگاه EMU روابط خوبی با تمامی موسسات علمی پیشرو جهان دارد. و می تواند پل امن و خوبی برای گذراندن دوران دانشجویی و رسیدن به کشورهایی مانند آمریکا و کانادا باشد. توانایی های علمی این دانشگاه در سطح جهانی شناخته شده است. و جالب است بدانید که دانشگاه EMU مورد تایید وزارت علوم ایران نیز می باشد.

این دانشگاه تنها دانشگاه دولتی در قبرس شمالی است و 50 درصد بورسیه تحصیلی را به تمام دانشجویان بین المللی ارائه می دهد. در صورت کسب معدل در دو ترم اول دانشجو می تواند برای بورسیه 100% به دانشگاه اقدام کند. دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی دوره های فنی را در ترکیه می گذرانند و از هر دو دانشگاه گواهی فارغ التحصیلی دریافت می کنند.

سال تاسیس: 1979

سطح قبرس شمالی: 1

Ipo جزیره قبرس:

Rang sa Türkiye og Cypern: 13

رتبه جهانی: 501 تا 600

بهترین ها برای آموزش با کیفیت و ارزان، گروه پزشکی: دانشگاه ADAKENT

این دانشگاه در سال 2015 توسط گروه آموزشی اروپا تاسیس شد که بیش از چهل سال سابقه در ساخت مراکز علمی معتبر دارد. دفتر اصلی این دانشگاه در استانبول ترکیه قرار دارد. گروه اصلی آداکون همکاری بسیار خوبی با دانشگاه کنت در اوهایو آمریکا دارد که از امتیازات این مرکز علمی می باشد.

علاوه بر دانشکده پزشکی، این دانشگاه تنها سه دوره کارشناسی را ارائه می دهد: حقوق - انگلیسی - تجارت و اقتصاد.

امتیاز کلی: حدود 800

بهترین برای شهریه: دانشگاه بین المللی CIU قبرس

این دانشگاه بورسیه های عالی برای دانشجویان بین المللی ارائه می دهد. این اولین انتخاب بسیاری از نامزدها است.

کل تسویه حساب: حدود 2200

بهترین برای تحصیل خلبانی: دانشگاه آمریکایی GAU گیرنه

دوره های هوانوردی در دانشگاه آمریکایی گیرنه مطابق با IAA توسعه و اجرا می شود. (مخفف International Academy of Aviation). دوره های ارائه شده در دپارتمان هوانوردی شامل مدیریت هوانوردی و هوانوردی می باشد.

شرایط پذیرش در دوره خلبانی:

متقاضیان باید دارای گواهینامه پزشکی درجه یک (کلاس 1) باشند که توسط یک مرکز پزشکی معتبر هوانوردی صادر شده است. این فرم باید توسط اداره کل هواپیمایی کشوری (DGCA) تایید شود. گواهی سلامت مربوطه تضمین می کند که دانش آموز در پروازهای متعدد محدودیت های بهداشتی ندارد.

ما ترجمه رسمی گواهی هرگونه سابقه کیفری و گواهی هرگونه سابقه پزشکی قانونی را از کشور مبدا شما ارائه می دهیم.

مدارک معمولی برای ثبت نام شامل ترجمه مدرک تحصیلی، پاسپورت و عکس می باشد

هزینه تحصیل این دوره تقریباً هفت هزار یورو در سال (6950 یورو) می باشد.

تعداد پست ها: حدود 6000

بهترین مکان برای تحصیل علوم دریایی، مهندسی دریا و ناوبری: دانشگاه گیرنه

این دانشگاه در شهر زیبای گیرنه واقع شده است و گروه علوم دریایی این دانشگاه رشته های مختلفی از مهندسی گرفته تا شیلات را ارائه می دهد. البته اکثر رشته ها در مقطع کارشناسی هستند.

مکان کل: حدود 8000

هزینه تحصیل و زندگی دانشجویی در قبرس شمالی

هزینه های زیر به لیر ترکیه پرداخت می شود، اما از آنجایی که لیر ارز ثابتی نیست، آن را به دلار تبدیل کرده ایم تا قیمت ها واقعی تر باشد و با تورم لیر به مرور زمان تغییر نکند.

هزینه خوابگاه دانشجویی 250 دلار در ماه است (شامل آب، برق، اینترنت و نظافت).

غذای ماهانه از 150 دلار به بالا

بلیت فیلم سرگرمی برای دانش آموزان: یک دلار

کارتینگ؛ بولینگ؛ بازی های رایانه ای: سه دلار یا بیشتر

کرایه ماشین: 20-30 دلار در روز

هزینه عضویت در باشگاه ورزشی مرتبط با سلامت: 25 تا 50 دلار در ماه یا بیشتر

مراقبت شخصی و تجهیزات بهداشتی: 20 تا 100 دلار در ماه

هزینه روزانه بسته تلفن همراه (اینترنت، تماس و پیامک): از 10 دلار در ماه - وعده های غذایی در رستوران: از 2 تا 20 دلار

لوازم التحریر و کتاب های درسی برای یک ترم: 20 تا 50 دلار

10 دقیقه سواری: 3 دلار (اتوبوس های دانشگاه برای دانشجویان رایگان است)

معایب و مزایای تحصیل در خارج از کشور در قبرس

معایب تحصیل در قبرس شمالی – کوچک بودن این کشور: قبرس شمالی دارای پنج شهر بزرگ و دهکده های زیبا است، جمعیت کل این کشور کمتر از یک میلیون نفر است.

بازار کار قبرس: اقتصاد این کشور بر پایه صنعت ساخت و ساز و گردشگری است. و اگر رشته تحصیلی شما به این سمت نمی رود، نباید امید زیادی به شغل آینده در این کشور داشته باشید.

عدم پایبندی قبرس شمالی و جنوبی به معاهده شینگن: اخذ ویزای شینگن از قبرس شمالی به هیچ وجه سخت نیست، اما مراحل اداری وجود دارد که باید توسط متقاضی انجام شود.

مزایای تحصیل در قبرس شمالی

بدون نیاز مالی

اجازه اقامت همسران در حین تحصیل

اجازه کار پاره وقت را بدهید

بیمه درمانی و خدمات جامع برای دانشجویان

قابلیت تطبیق واحدهای منتقل شده

بدون نیاز به سن

به دانشگاهیان اهمیت نده

مدرک زبان لازم نیست

یک شهر دانشجویی در قبرس شمالی

قبرس شمالی کشور کوچکی است که از پنج استان بزرگ تشکیل شده است. شهر دانشجویی قبرس شمالی فاماگوستا است. حدود بیست هزار دانشجوی بین المللی در این کشور زندگی می کنند که بیش از هفتاد درصد آنها در فاماگوستا زندگی می کنند.

بسیاری از دوستانی که در قبرس شمالی تحقیق می کنند همیشه از ما می پرسند که تفاوت فاماگوستا و ماگوزا چیست. ابتدا بگوییم که تلفظ Magusa اشتباه است و تلفظ صحیح Mausa است. زیرا MAĞUSA املای ترکی این شهر است و g.

مائوسا شهر مرکزی استان فاماگوستا است. استان فاماگوستا استان بزرگی است که شامل ایسکله یا ایسکله می شود. فاماگوستا یک شهر ساحلی زیبا است که در شرق جزیره قرار دارد و دارای آثار بسیار زیبا و غنی از جمله قلعه Otel Lo و خرابه های باستانی سالامیس است.

دلیل اصلی افزایش تعداد دانشجویان خارجی در این شهر هزینه کم زندگی و تفریح ​​به ویژه موقعیت مکانی دانشگاه مدیترانه شرقی، قدیمی ترین و معتبرترین دانشگاه قبرس شمالی است.

دانشگاه AMU فرآیند پذیرش آسانی دارد، اما فارغ التحصیلی در این دانشگاه به راحتی نمی توان به آن ورود کرد و نیاز به تلاش دانشجو و درک دوره دارد.

جالب است بدانید که بسیاری از دانشجویانی که در گیرنه و لفکوشا تحصیل می کنند نیز در فاماگوستا زندگی می کنند. همه دانشگاه ها خدمات منظم بین شهری رایگان ارائه می دهند. و همین مشکل باعث شد که بسیاری از دانشجویان فاماگوستا را برای زندگی و دانشگاه های دیگر شهرها را برای تحصیل انتخاب کنند.